Şehirlerin Renkleri...

2014 Aralık ayı başları...Eskişehir den Ankara ya dönüyorum...  Tren penceresinden dışarıya bakarken her gördüğüm evin bir hikayesi var diye düşünüyorum, ne aşklar, ne acılar görmüştür bu evler.... ne sevgiler, ne hırçınlıklar...... Düşüncelerim İzmire kayıyor , İzmirden yakın çevreye her seyahatimizde yol üzerinde gördüğüm tüm  evler için bezer hikayeler düşündüğümü hatırlıyorum ve fark ediyorum ki yaşadığım, gezdiğim, yaşamak istediğim şehirlerin, kasabaların,  herbirinin ayrı rengi var bende....

Eskişehiri çok beğendim. Yatay bir şehir, insanın içi daralmıyor, yüksek binalar üzerine üzerine gelmiyor. Çarşı çok güzel, eski binalar var, yeni binalar var, yan yanalar ,birbiri üzerinde değil.... Yol boyunca banklar ve heykeller...

Eskişehirin rengi , Porsuk gibi  gri benim için...Ama öyle  karamsar bir gri değil,  mavi beyaza bakan parlak bir gri... Grinin her tonunu severim ben...

.

Akhisar, çocukluğum, ilkokul yıllarım, babacım, abicim, canım güzel Haticem, özlemlerim, düşlerim... Severim Akhisarı... Küçük değil, büyük değil ama güzel...Çocukluğuma dair  bugünlerde en çok aklıma gelen  sıcak, uzun bitmek bilmeyen yaz günleri, zorunlu öğle uykuları, annecimin okuduğu arkası yarın romanlar.....

Yani Sarı Akhisar benim için... Öyle kavun içine çalan, sıcacık bir sarı... Gerçi sarının her tonunu severim ben....

Ah İzmir, İzmir...Mavinin en güzeli... Bildiğimiz parlak gökyüzü mavisi, yer mavi gök mavi...

Severim seni İzmir..

İzmir demek çocukluğum, okulum, ilk gençlik yıllarım ve ünversite sonrası otuz yılım, evim, çocuklarımın çocukluğu, anam, kardeşlerim, çalışma hayatım, yorgun gün ve gecelerim, Karşıyaka  ve Mavi demek...

Güzelçamlı Turkuaz Mavi...Nasıl parlak, nasıl canlı bir mavi... İncecik kumlarda yürümek ve denizin gökyüzü ile birleştiğini görmek....

Dikili bildiğimiz Okyanus Mavisi....Temiz ve koyu....

Ayvalık gri mavi.....

Foça, ah Foça ne güzeldir senin mavin, koyudur ama sarıverir insanı..

Gerçi mavinin her tonunu severim ben... Mavi temizlik ve parlaklıktır, özgürlüktür, var olduğunu hissetmek, ben varım ve özelim demektir benim için.......


Bozdoğan yeşil, yaz ve kış yeşilin her tonu...Bozdoğanda bir de deniz olsa ne harika olurdu derim hep. Sonra da korkarım... deniz olsaydı böyle yeşil kalır mıydı??

Kaç tonu vardır yeşilin bilmem... Ama yeşilin her tonuna hayramım ben... Benim için yeşil, gelecek demek....

Ankara.... Beyazdır benim için ...

Üniversite için Ankaraya geldiğimde, henüz hiç kar görmemiştim. Kar yağdığında duyduğum hayranlığı ve çoskuyu bu yaşımda her kar yağışında yeniden yaşarım...

Kar temizliktir gibi gelir...

Kar yağınca kötülüklerden arınılacak, herşey  temizlenecek diye düşünürüm....

Çok kar yağsın istiyorum....

İstanbulu çok bilmem. Sayılıdır gidip dolaşmışlığım. Ama İstanbulu severim...İstanbulu sevmeyi öğrendik belki de... İstanbul benim için en güzel şehir, tarih, geçmiş ve gelecek demektir... Turuncudur yani...parlaktır, sıcaktır, sarar sarmalar, koynuna alır....

 Ben turuncuyu çok severim...














Ve bir yer var.
Neresi bilmiyorum...

Turkuaz mavi denizi var, deniz kenarında hem  iri güzel taşlar hem de ipek gibi incecik kumlar var, Ağaçlarda  yeşilin,  otlarda sarının ve parlak turuncunun her tonu var... Çiçekler kırmızı, mavi, pembe...

Ve bembeyaz bir yer....

Yani Mor bir yer var, neresi bilmiyorum...

Bilen var mı?