K14- Son Durum (23 Mart 2016)

21.03.216- Pazartesi

Zor günlerdeyim... Son iki gündür müthiş bir yutkunma zorluğu.. Gerçi boğazım iyi,  ama yemek borum çok kötü , ekmek bile yırıp geçiyor orasını sanki... Ama biliyorum ki geçici ...Radyoterapi bitti mi bu sıkıntı da bitecek...

Doktorumun verdiği karışımı aç karnıma öğün öncesi gargara yapıp içiyorum  ve her yemekten sonra protein tozlarını yoğurt ile alıyorum....

22.03.2016-Salı

Bugün aklım yine yarınki  kemoterapide... yemek borumdaki sıkıntı çok çok azaldı....Radyoterapi için hastanedeyiz...

Ben redyoterapiye girince  Adnan ve sevgili kızkardeşim doktorla görüşüyorlar. Bir gün önce söylediği " iyi gidiyor " un teyidini alıyorlar...İkisininde gözlerinde yaşlar...

O güzelim alete uzandığımda ilk  kez tavandaki resmi fark ediyorum...... Tavanda bahar var... Çiçekleri açmış bir meyve ağacı.. Pembe çiçekler, sanırım şeftali...

Gözümün önünde  çocukluğumun en güzel günlerinin geçtiği anneannemin bağı ve oradaki meyve ağacları.... Ağaçlardaki çiçeklerin meyveye,.üzümlerin yeşilden sarıya geçişleri, suladığınızda anında büyüyen acurlar.... ne müthişler..

İşleme başlıyoruz dediklerinde bu kez gözlerimi kapamıyorum ve aletin 3 kolunu takip ediyorum... Ortadaki yuvarlak kısım atışları yapıyor...Ah diyorum..Hadi tam isabet...

Radyoterapi sonrası Psikolog Melek hanım ile görüşme... Sevdim Melek hanımı, konuştuk, konuştuk...

Parkta iki tur yorgun ve yavaş adımlarla yürüyüş, biraz nefes çalışması....

Çok acıktım yine..Hadi eve...

23.03.2016 -Çarşamba

Saat 8.15 hastanede kemo bölümündeyiz. Kan alındı, bakılacak...Sol elimin üzerinde iğneye takılan kelebekler... Sevgili doktorum Şeref beyle görüşüyoruz. Değerler sınırda ama kemoterapi yapabiliriz diyor.... Seviniyorum tabii.. İstiyorum ki 5 kemo da zamanında olabilsin  ve  ben sonucu alayım...Faydasını gördüğüme inanıyorum ancak bir de tıp desin...İyiye gidiyorsun diye...

İlaçlar serin serin elimden vücuduma yayılıyor..Merak ediyorum hangi yolu izliyorlar diye.. Bunu sorup öğreneyim bir sonrakinde.

Kemo ünitesi dolu ve dışarıda bekleyenler var... Ne çok insan bu dert ile mücadelede...
Şeffaf beyaz torbacıktaki ilaçlar serum, alerji egelleyici vb yardımcı ilaçlar. Sıra  sarılara gelince anlıyorsun ki işte kemo ilaçları onlar... Öyle sert, parlak, fosforlu sarılar....

Bir gün önceki psikolog görüşmesinde bu torbacıkların rengi hakkında konuşulduğu için gözüm hemen asılı torbacıklara kayıyor....İtici gelebilir  bu sarı torbacıklar ...

Ben aslında sarıyı severim, hemde her tonunu, o nedenle çok ta kötü değil benim için.

Ama o sarı şöyle kavun içine bakan, koyu, yumuşacık bir sarı yada şeftali rengi gibi yumuşacık bir pembe olsa daha iyi olmaz mı ?

Dört saate yakın sürüyor işlem.. Imık ımık içime akıyor ilaçlar...

İlaçlar, çaremisiniz bana?

Günün sorusu ve son durumum budur işte...

Şimdi evrene mesaj zamanı...

Sevgili ilaçlar sakın ha kemik iliğimi baskılamayın...

Trombasitler, beyaz kürecikler ve adını bilmediğim, yükselmeniz gereken diğerleri yani  İYİ HÜCRELER ...

lütfen  YUKARI...